من نشـــــانی از
تو ندارم اما نشـــــــانی ام را برای تو می نویسم:
در عصـــرهـــــای انتظــــــار، به حوالــی بی کسی قدم بگــــذار!
خیابان غربت را پیدا کن و وارد کوچه پس کوچه های تنهای شو!
کلبه غریبی ام را پیدا کن ...
کنـــار بید مجنون خزان زده و کنـــار مرداب آرزوهای رنگی ام!
درب کلـبه را بــــاز کن و به ســـراغ بغض خیس پنجــــــره برو
حـــــــــــریــــــــــر غمــــــــــــش را کنــــــــــــــــــــــار بـــــزن
مــــــــــــــــرا می یـــــــــــــابی .... کـــه به تـــو میگـــــــــــویم...
احساس غریبی نکـــــــــــــن اینـــــــــجا که رسیدی ...
این کـــلــــــــــــبه درویــشی تعلــــــــــق به تــــــــــــــــو دارد ...
پس خوش آمدی به
کلبه عشق
این دو وبم رو هم لینک کنید البته من فقط نویسندشم
در ضمن فقط با جنبه هاش واردش بشن ...
ﻗﻬﻮﻩ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ